Het leven is een reis die je moet ervaren, niet een probleem dat moet worden opgelost

De echo van mijn geboorte Sinds tien jaar weet ik dat mijn verjaardag een geschatte datum is. Op de dag dat ik werd gevonden, werd mijn leeftijd op anderhalf jaar geschat. Of het geboortejaar dat in mijn paspoort staat daadwerkelijk het jaar is waarin ik ben geboren, blijft voor mij waarschijnlijk een levenslange vraag. De onzekerheid rondom mijn verjaardag en de wetenschap dat ik op 2 juni 1979 om 11.30 uur op Schiphol ben geland, hebben ertoe geleid dat ik mijn verjaardag jarenlang niet meer heb gevierd. Tegenwoordig vier ik mijn leven op 2 juni, in plaats van op 1 september zoals in mijn paspoort staat. 2 juni 1979 is de eerste dag waarvan ik zeker weet dat ik deze heb geleefd. Mijn leven dat gevierd mag worden, net zoals het verlies in mijn leven erkend mag worden. Uit de mist komen betekent dat je dichter bij jezelf komt. Maar daarvoor moet je eerst dwars door de pijn, angst, het verlies, verdriet en de rouw heen. Door afstand en adoptie ben ik juridisch een nieuw persoon geworden, iemand waarvan ik ben gaan geloven dat ik het was. De schaduwzijde daarvan is dat ik alles bent kwijtraakt wat had, wie ik was, en wie ik ooit ben geweest toen ik geboren werd. Als je uit de mist komt, of onderweg bent daarnaartoe, besef je dat adoptie niet alleen een nieuw begin is, maar ook het overschrijven van een bestaand leven. Jou leven. . Het is een proces van assimilatie, van de existentiële vragen of jij er mag zij. En ook van het durven erkennen van dat gene en de mensen die op dat gedwongen pad bent verloren. De weg terug naar jezelf is lang, pijnlijk, vaak eenzaam en soms mensonterend. En toch loop ik hem, stap voor stap. Met veerkracht en het bewustzijn dat ik door te overleven onbewust voor, dit, leven heb gekozen. Want juist op dit pad ben ik liefde en veerkracht in mezelf, in mijn moeder, mijn dierbaren en in anderen gaan ontdekken. Het is een levenslange reis, misschien zelfs een transgenerationeel proces. Maar het is wel míjn weg, terug naar mezelf, de nalatenschap voor mijn kinderen en kleinkinderen.En een fluistering, een echo terug naar mijn land, mijn geschiedenis, mijn moeder en mijn vader, naar wie ik was toen ik geboren werd. Echo van mijn geboorte Ik vier vandaag niet een datum. Ik vier mijn bestaan. Mijn pijn én mijn levenskracht. Mijn verlies én mijn liefde. Mijn stilte én mijn stem. Ik vier vandaag wie ik ben. 🙏🏾🪷 Bina

✨ Vrouwencirkel voor Geadopteerden – Vier je Kracht op Internationale Vrouwendag ✨