Systemische dag over; leven met een dubbele identiteit!

Bina de Boer • 20 februari 2023

18 maart Systemische Workshop; leven met een dubbele identiteit.

Ken je mij? Wie ben ik dan?


Ogen die door de zon heen kijken
Zoekend naar de plek waar ik woon.


Ik zou een woord willen spreken
Dat waar en van mij is
Dat draagt wie ik ben,
dat het houdt


Dat geen bron ontspringt
in mijn diepte
Dat ik alleen dit gezicht heb,
geen ander


Ken je mij? Wie ken je dan?


Deze woorden zijn terug te horen in het lied dat Trijntje Oosterhuis zingt, het  lied is geschreven door Huub Oosterhuis, de vader van Trijntje.

Het is een verwijzing naar Psalm 139,  Huub Oosterhuis zegt hier mee “Het gekend zijn door de Eeuwige stelt gerust. Alleen voor Hem”,


Het lied raakt mij omdat ik op mijn pad heb moeten ontdekken "wie ik was, voordat de wereld mij vertelde wie ik moest zijn"

Als je opgroeit zonder verhaal over hoe jij bent ontstaan (geboren) en zonder afstammingsgegevens, maar met de gedachte dat jij bent wie je paspoort zegt die je bent, dan kan er verwarring op treden bij het vormen van je identiteit.


Ik ben opgegroeid met het gegeven dat ik Mirjam Brinksma ben, jongste dochter van een arbeidsgezin uit Friesland. Als kind was dit heel erg duidelijk en was mijn adoptievader mijn vader. Ik voelde en voel nog steeds, bijna 33 jaar na zijn overlijden, een diepe verbintenis met hem zoals ik me zou voorstellen dat de band tussen dochter en vader zou moeten zijn. Nu weet ik dat wat hij mij gaf veiligheid, onvoorwaardelijke liefde en geborgen, het mooiste wat hij mij had kunnen geven. Mede hierdoor heb ik mezelf de bedding kunnen geven waarop ik nu sta.


Toen ik bijna 18 jaar geleden moeder mocht worden, werd ik mij bewust dat er ook zo'n onvoorwaardelijke band is tussen een moeder en haar kind. Dat als deze liefde er kan zijn, het niet uitmaakt hoever jij van je kind verwijderd bent, deze liefde altijd blijft bestaan. Net als bij verlies door overlijden blijft de liefde, maar veranderd de vorm. Dat maakte dat mijn perceptie van wiens kind ik nou werkelijk was opeens in een ander daglicht kwam te staan. En met het veranderen van deze perceptie veranderde ook de kijk op mijn identiteit. En wie ik dan eigenlijk was...en wie ik dan kende?


Want als ik mij ken?  Wie ken ik dan? en wie ben ik dan?

Geadopteerden krijgen door adoptie niet alleen een nieuw gezin, maar in de bijna alle gevallen ook een volledig nieuwe identiteit. Een nieuwe naam, een geboortedatum en geboorteplaats die niet van hun is. Dit zorgt er voor dat wij onze identiteit bouwen op identiteitsgegevens die niet onze oorspronkelijke zelf beschrijven. Dat wij ons vaak als westerse mensen zien, niet als de niet- westerse mensen die we van oorsprong zijn.


Als geadopteerden op zoek gaan naar "wie ze zijn" merken ze dat niemand hen werkelijk kent. Zelfs zij zelf kennen hunzelf niet!

Vele ontdekken dat zij door hun drive om te overleven, emoties hebben verbannen, de verbinding met hun lichaam zijn verloren en overlevingsmechanisme hebben ontwikkeld. Waardoor zij zich onbewust moeiteloos aanpassen aan de dominante cultuur, om erbij te horen en te overleven, met als gevolg dat we ons oorspronkelijke zelf zijn verloren.


18 maart systemische Workshop; leven met een dubbele identiteit

Deze systemisch dag nodigt je uit om de realiteit en de dynamieken van de dubbele identiteit aan te kijken, om zo verbinding te kunnen maken met je oorspronkelijke zelf en je lichaam. Doormiddel van werkvormen uit systemisch werk, Familieopstellingen, NLP, toegepaste psychologie en Somatic Expercing geven we gevoelens die zich uiten in heimwee, boosheid, verdriet, machteloosheid en eenzaamheid een stem of een gezicht. Daardoor krijg je inzichten en de handvatten toe om bewust je identiteit te vormen en je plek in jouw systemen en wereld in te kunnen nemen.


Artist: unkown  | Bron: Pinterest

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Praktische informatie:

Voor wie; volwassen geadopteerden | volwassenen uit de pleegzorg  | Mensen die opgegroeid zijn zonder bloedverwanten ouders

Datum: zaterdag 18 maart 2023

Locatie: Soest |de exacte locatie volgt via de mail

Tijd: 10:00-17:00, inloop vanaf 9:45

Kosten: €120 exclusief BTW, exclusief lunch | €145,20 inclusief 21% BTW, inclusief koffie& thee

Maximaal 10 deelnemers

Aanmelden tot 15 maart via emailadres : info@bina.frl

Echo van mijn geboorte

door Bina de Boer • 2 juni 2025
De echo van mijn geboorte Sinds tien jaar weet ik dat mijn verjaardag een geschatte datum is. Op de dag dat ik werd gevonden, werd mijn leeftijd op anderhalf jaar geschat. Of het geboortejaar dat in mijn paspoort staat daadwerkelijk het jaar is waarin ik ben geboren, blijft voor mij waarschijnlijk een levenslange vraag. De onzekerheid rondom mijn verjaardag en de wetenschap dat ik op 2 juni 1979 om 11.30 uur op Schiphol ben geland, hebben ertoe geleid dat ik mijn verjaardag jarenlang niet meer heb gevierd. Tegenwoordig vier ik mijn leven op 2 juni, in plaats van op 1 september zoals in mijn paspoort staat. 2 juni 1979 is de eerste dag waarvan ik zeker weet dat ik deze heb geleefd. Mijn leven dat gevierd mag worden, net zoals het verlies in mijn leven erkend mag worden. Uit de mist komen betekent dat je dichter bij jezelf komt. Maar daarvoor moet je eerst dwars door de pijn, angst, het verlies, verdriet en de rouw heen. Door afstand en adoptie ben ik juridisch een nieuw persoon geworden, iemand waarvan ik ben gaan geloven dat ik het was. De schaduwzijde daarvan is dat ik alles bent kwijtraakt wat had, wie ik was, en wie ik ooit ben geweest toen ik geboren werd. Als je uit de mist komt, of onderweg bent daarnaartoe, besef je dat adoptie niet alleen een nieuw begin is, maar ook het overschrijven van een bestaand leven. Jou leven. . Het is een proces van assimilatie, van de existentiële vragen of jij er mag zij. En ook van het durven erkennen van dat gene en de mensen die op dat gedwongen pad bent verloren. De weg terug naar jezelf is lang, pijnlijk, vaak eenzaam en soms mensonterend. En toch loop ik hem, stap voor stap. Met veerkracht en het bewustzijn dat ik door te overleven onbewust voor, dit, leven heb gekozen. Want juist op dit pad ben ik liefde en veerkracht in mezelf, in mijn moeder, mijn dierbaren en in anderen gaan ontdekken. Het is een levenslange reis, misschien zelfs een transgenerationeel proces. Maar het is wel míjn weg, terug naar mezelf, de nalatenschap voor mijn kinderen en kleinkinderen.En een fluistering, een echo terug naar mijn land, mijn geschiedenis, mijn moeder en mijn vader, naar wie ik was toen ik geboren werd. Echo van mijn geboorte Ik vier vandaag niet een datum. Ik vier mijn bestaan. Mijn pijn én mijn levenskracht. Mijn verlies én mijn liefde. Mijn stilte én mijn stem. Ik vier vandaag wie ik ben. 🙏🏾🪷 Bina

Vrouwencirkel voor Geadopteerden

door Bina de Boer • 10 februari 2025
✨ Vrouwencirkel voor Geadopteerden – Vier je Kracht op Internationale Vrouwendag ✨
Meer posts