Een Reis van Identiteitsverlies en Zelfherontdekking

Bina de Boer • 24 juni 2024

Een Reis van Identiteitsverlies en Zelfherontdekking

Een Reis van Identiteitsverlies en Zelfherontdekking


1 juni 1979! Vandaag is het 45 jaar geleden dat ik moederziel alleen als "bijna driejarig meisje" mijn geboorteland India verliet. Met een Indiaas paspoort, op naam van Bina, en een enkeltje naar Nederland. De dag dat alle wegen naar mijn oorspronkelijke zelf voorgoed verloren zouden gaan.

Onbewust dat door deze reis van 6867 km over de oceanen mijn identiteit voor altijd zou veranderen en mijn bloed zou worden overschreven met inkt. Het begin van een nieuw leven waarin ik gevonden en aangekomen ben in plaats van geboren.

Verzegeld met een Nederlands paspoort op naam van Mirjam en een aankomstkaartje met het gedicht:

"Twee bruine ogen, zoekend naar liefde, zoekend naar licht. Een kind vraagt om geborgenheid, een toekomst zonder eenzaamheid."

Niet wetend dat 40 jaar later dat kind in de mijn schaduw nog steeds op zoek zou zijn.

Pas toen ik na bijna 40 jaat overleven, ik eindelijk moedig genoeg was om de verbinding met dat kleine meisje te herstellen, kwam ik erachter hoe krachtig ik werkelijk was.

Hoe ik door levenskracht, veerkracht en heel veel overlevingsmechanismen, zoals assimilatie, een nieuw bestaan heb weten op te bouwen. Gesteund door mijn (adoptie)vader, vrienden en later mijn gezin, heb ik mezelf uiteindelijk voor een deel kunnen hervinden en de liefde voor mezelf mijn moeder (die ik nog steeds zoek) kunnen ervaren.

Als persoon met een adoptieachtergrond ben je niet gered maar ben je aangewezen om jezelf te redden.

Door af te dalen naar dat kindje dat diep in jou verscholen zit en door de weggestopte emoties zoals doodsangst, eenzaamheid, verdriet en machteloosheid aan te kijken en te doorleven. Door jezelf uit de schaduw te halen en te integreren met je nieuwe ik.

Door de schaduwzijde te erkennen en tegelijkertijd de glans te blijven voelen. Kun je opnieuw aankomen bij jezelf en de verwaarloosde delen omarmen en beide delen integreren tot een nieuwe persoonlijkheid. Een persoon met een adoptie achtergrond die zoveel meer is dan enkel en alleen geadopteerd.

Afbeelding Gillan Ellidh O' Mara

#AdoptieIsGeenSprookje
#RechtOpAfstammingsinformatie
#RechtOpidentiteitHerstel
#RechtOpJeFamilie

door Bina de Boer 2 juni 2025
De echo van mijn geboorte Sinds tien jaar weet ik dat mijn verjaardag een geschatte datum is. Op de dag dat ik werd gevonden, werd mijn leeftijd op anderhalf jaar geschat. Of het geboortejaar dat in mijn paspoort staat daadwerkelijk het jaar is waarin ik ben geboren, blijft voor mij waarschijnlijk een levenslange vraag. De onzekerheid rondom mijn verjaardag en de wetenschap dat ik op 2 juni 1979 om 11.30 uur op Schiphol ben geland, hebben ertoe geleid dat ik mijn verjaardag jarenlang niet meer heb gevierd. Tegenwoordig vier ik mijn leven op 2 juni, in plaats van op 1 september zoals in mijn paspoort staat. 2 juni 1979 is de eerste dag waarvan ik zeker weet dat ik deze heb geleefd. Mijn leven dat gevierd mag worden, net zoals het verlies in mijn leven erkend mag worden. Uit de mist komen betekent dat je dichter bij jezelf komt. Maar daarvoor moet je eerst dwars door de pijn, angst, het verlies, verdriet en de rouw heen. Door afstand en adoptie ben ik juridisch een nieuw persoon geworden, iemand waarvan ik ben gaan geloven dat ik het was. De schaduwzijde daarvan is dat ik alles bent kwijtraakt wat had, wie ik was, en wie ik ooit ben geweest toen ik geboren werd. Als je uit de mist komt, of onderweg bent daarnaartoe, besef je dat adoptie niet alleen een nieuw begin is, maar ook het overschrijven van een bestaand leven. Jou leven. . Het is een proces van assimilatie, van de existentiële vragen of jij er mag zij. En ook van het durven erkennen van dat gene en de mensen die op dat gedwongen pad bent verloren. De weg terug naar jezelf is lang, pijnlijk, vaak eenzaam en soms mensonterend. En toch loop ik hem, stap voor stap. Met veerkracht en het bewustzijn dat ik door te overleven onbewust voor, dit, leven heb gekozen. Want juist op dit pad ben ik liefde en veerkracht in mezelf, in mijn moeder, mijn dierbaren en in anderen gaan ontdekken. Het is een levenslange reis, misschien zelfs een transgenerationeel proces. Maar het is wel míjn weg, terug naar mezelf, de nalatenschap voor mijn kinderen en kleinkinderen.En een fluistering, een echo terug naar mijn land, mijn geschiedenis, mijn moeder en mijn vader, naar wie ik was toen ik geboren werd. Echo van mijn geboorte Ik vier vandaag niet een datum. Ik vier mijn bestaan. Mijn pijn én mijn levenskracht. Mijn verlies én mijn liefde. Mijn stilte én mijn stem. Ik vier vandaag wie ik ben. 🙏🏾🪷 Bina
door Bina de Boer 10 februari 2025
✨ Vrouwencirkel voor Geadopteerden – Vier je Kracht op Internationale Vrouwendag ✨
Meer posts